Υπήρξε μια φορά Κάποιος που μπορούσε να κοιτάζει το ίδιο θέαμα ή το ίδιο αντικείμενο, πότε όπως θα το κοίταζε ένας ζωγράφος, πότε όπως ένας φυσιοδίφης, πότε όπως ένας φυσικός και άλλες φορές όπως ένα ποιητής, και καμία από τις οπτικές γωνίες δεν ήταν επιφανειακή…
Χρησιμοποιώντας χωρίς διάκριση το σχέδιο, τους υπολογισμούς, τους ορισμούς ή την περιγραφή μέσα από την πιο κατάλληλη γλώσσα με μεγάλη ακρίβεια, έμοιαζε σα να αγνοούσε τις διδακτικές διακρίσεις που βάζουμε μεταξύ της επιστήμης και της τέχνης , μεταξύ της θεωρίας και της πρακτικής, της ανάλυσης και της σύνθεσης, της λογικής και της αναλογίας – διακρίσεις που είναι εξωτερικές της ιδιαίτερης λειτουργίας του μυαλού, όταν αυτό προσπαθεί να παράγει τη γνώση που επιθυμεί…
μέσα από αυτή τη σταθερή, αυστηρή και με αγάπη μελέτη των πραγμάτων της φύσης, μαθαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λεπτομέρεια και αν η αναπηρία του πνεύματος μας υποχρεώνει να κάνουμε αφαιρέσεις και απλοποιήσεις, να ταυτίζουμε απειράριθμα όντα με κάποια φτωχά ονόματα και να αντικαθιστούμε την άπερη ποικιλία τους με «έννοιες», με κλάσεις και οντότητες…
αυτό δεν είναι παρά μία αναγκαιότητα για την κατανόησή μας που δεν μπορεί να κάνει τίποτα καλύτερο.
Οι ασθήσεις αντιλαμβάνονται πολλά περισσότερα από ό,τι μπορεί να συλλάβει το μυαλό μας.
Αυτό το αριστούργημα της αρμονικής ύπαρξης και της πλήρους έκφρασης των ανθρώπινων δυνάμεων φέρει το διάσημο όνομα του Leonardo da Vinci.
Paul Valéry, Εισαγωγή στο Leonardo da Vinci.
Αντωνία Ποθητού, Ψυχολόγος – Coach
Αν χρειάζεσαι περισσότερες πληροφορίες, μπορείς να βρεις εδώ:
Coaching: Σε τί μπορεί να με βοηθήσει;
Η μέθοδος του Σωκράτη και το Coaching
Αλλάζοντας πεποιθήσεις, αλλάζεις τη ζωή σου
Στόχοι: Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας;
Αντωνία Ποθητού 