Τα λάθη που κάνουμε στις σχέσεις μας.

«Ανάμεσα σ’ ένα ερέθισμα και μία αντίδραση, υπάρχει ένα κενό.
Σε αυτό το κενό, βρίσκεται η δύναμή μας.
Σε αυτό το κενό, μπορούμε να επιλέξουμε μία συμπεριφορά.
Σε αυτή την επιλογή συμπεριφοράς, βρίσκεται η εξέλιξη και η ελευθερία μας.»
Viktor Frankl.

Οι διαμάχες και οι εντάσεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι των σχέσεων μας.

Η ένταση είναι αναπόφευκτη. Η ρήξη των σχέσεων μας δεν είναι.

Δεν έχει τόση σημασία για το τί διαφωνείς αλλά το πώς διαφωνείς με κάποιον.

Όταν νιώθουμε φοβισμένοι και πληγωμένοι, οι περισσότεροι έχουμε ένα ρεπερτόριο αντιδράσεων που καταστρέφουν αντί να εξελίσσουν τη σχέση.Ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Ας σκεφτούμε, ας παρατηρήσουμε πώς λειτουργούμε όταν υπάρχει ένταση στις σχέσεις μας.

Θα σας παραθέσω μερικές συμπεριφορές και ας αναλογιστεί ο καθένας ποια/ες συμπεριφορές τον εκφράζουν:

Σιωπή

Όταν μας συμπεριφέρονται με τρόπο που δε μας αρέσει, δεν το επισημαίνουμε, δε μιλάμε για αυτό που μας ενόχλησε.

Απόσταση

Εξαφανιζόμαστε. Δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο επικοινωνίας με τον άλλο.

Ετικετοποίηση

Αντί να λέμε ότι «αυτό που έκανες ήταν κακό», λέμε «είσαι κακός άνθρωπος»

Τα βλέπουμε όλα μαύρα ή άσπρα

Έχουν άδικο, έχουμε δίκιο. Έχουμε δίκιο και δεν αφήνουμε χώρο να μας μιλήσουν, να μας εξηγήσουν.

Μιλάμε με φίλους

Αντί να μιλήσουμε με αυτόν που έχουμε πρόβλημα, μιλάμε με φίλους και πολύ συχνά χαρακτηρίζουμε με άσχημο τρόπο τον άνθρωπο που έχουμε διαφωνήσει.

Επίθεση

Πολύ συχνά επιτιθόμαστε με πολύ κακό τρόπο που έχει σκοπό να πληγώσει τον άλλο.

Αυτό που χρειάζεται να θυμόμαστε για όλες αυτές τις αντιδράσεις είναι ότι πρόκειται για αντιδράσεις φόβου. Φόβος ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί, φόβος ότι δε μας αγαπάνε, φόβος ότι θα μας εγκαταλείψουν, φόβος ότι έχουμε επιλέξει λάθος ανθρώπους στη ζωή μας κ.λπ.

Μπορεί να προσπαθούμε να είμαστε καλοί και να συμπεριφερόμαστε με τον καλύτερο τρόπο αλλά έρχονται στιγμές που «ξεφεύγουν». Κατά την προσπάθεια εξέλιξης του εαυτού μας, πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε καλύτερα αυτές τις στιγμές. Μπορεί να μην μπορούμε να καταφέρουμε να έχουμε επίγνωση και έλεγχο όλων των συναισθημάτων μας ανά πάσα στιγμή, αλλά αυτό που μπορούμε να μάθουμε να διαχειριζόμαστε είναι η συμπεριφορά μας, οι αντιδράσεις μας όταν συμβαίνει κάτι που δε μας αρέσει.

Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι συμπεριφορές που πρέπει να αναπτύξουμε;

Αντί να σιωπούμε, να μιλάμε.
Αντί να εξαφανιζόμαστε, να μένουμε και να βρίσκουμε λύσεις.
Αντί να βάζουμε ετικέτες στους άλλους, να επικεντρωνόμαστε στη συμπεριφορά που δε μας άρεσε.
Αντί να τα βλέπουμε όλα άσπρα ή μαύρα, να επιτρέπουμε να υπάρχουν πιο πολλές αποχρώσεις, περισσότερες οπτικές γωνίες ενός γεγονότος.
Αντί να πηγαίνουμε στους φίλους μας με το σκοπό προπαγάνδας, να μιλάμε με 1 ή 2 ισορροπημένους ανθρώπους που μπορούν να μας ακούσουν, να τακτοποιήσουν τη σκέψη μας και μετά να μιλάμε στον ίδιο τον άνθρωπο που έχουμε διαφωνία.
Αντί να χρησιμοποιούμε βαρύγδουπες λέξεις που πληγώνουν, να συγκρατούμε όλες εκείνες τις λέξεις, τις φράσεις και την επίθεση που αύριο θα ευχόμασταν να μπορούσαμε να πάρουμε πίσω.

Όλοι αισθανόμαστε ευάλωτοι, όλοι φοβόμαστε, όλοι φερόμαστε περίεργα ενίοτε.

Αλλά αν δε μπορούμε να διαχειριστούμε αυτές τις καταστάσεις με λειτουργικό τρόπο, όταν η τοξικότητα του φόβου φύγει, θα μας έχει μείνει η ντροπή για όσα είπαμε και κάναμε.

Όταν υπάρχουν διαφωνίες και ένταση, οι σχέσεις μας γίνονται καλύτερες ή διαλύονται.

Οφείλουμε να μάθουμε να διαχειριζόμαστε αυτές τις στιγμές. Στη ζωή μας, θα συναντήσουμε καλούς ανθρώπους. Στη σωστή διαχείριση αυτών των στιγμών, βρίσκεται το μυστικό για να τους κρατήσουμε στη ζωή μας.